Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Poezja Johna Clare’a (1793–1864), odkryta na nowo w ojczystym kraju po stu kilkudziesięciu latach, w Polsce czeka na swój czas. Człowiek, któremu los nie szczędził trudnych przeżyć, pozbawiony formalnego wykształcenia, piszący na skrawkach znalezionego papieru, pozostawił po sobie obszerną spuściznę niezwykłej wartości i rangi kulturowej. Jego wiersze mogą być wciąż inspiracją, a w dobie rosnącej świadomości związków cywilizacji ludzkiej z przyrodą zapoczątkowana przez niego ekopoezja jest coraz bardziej potrzebna. Intencją i przesłaniem książki jest nie tylko zlikwidowanie swojego rodzaju luki kulturowej, ale też ilustracja przykładu, który ustanowił swoim życiem i pracą ten poeta. Ukazuje on bowiem, ile mogą znaczyć talent i determinacja, by zrealizować własną opowieść o świecie, i na ile opowieść ta okazuje się ponadczasowa.

Jacek Wiśniewski, em. profesor literatury angielskiej, związany z Instytutem Anglistyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydziałem Humanistycznym Uniwersytetu SWPS w Warszawie, dziekan Wydziału Neofilologii w latach 1996-2000. Autor trzech monografii o angielskiej i amerykańskiej literaturze wojennej: Mars and the Muse: Attitudes to War and Peace in 20th-Century English Literature, 1990; The Great Crusade: American Literature of the First World War, 1995; Edward Thomas: A Mirror of England, 2009. Od kilkunastu lat zajmuje się poezją mało znanego w Polsce angielskiego autora przełomu XVIII i XIX w., Johna Clare’a. Swoje badania podbudował studiami źródłowymi przeprowadzonymi w Wielkiej Brytanii w siedzibie The John Clare Society w Helpston, rodzinnej wsi poety, oraz w John Clare Library w Peterborough. Pragnieniem autora jest, by niezwykła twórczość poety-samouka, dla którego inspiracją i uniwersytetem była natura i przyroda Northamptonshire, stała się bliska czytelnikom i poetom w Polsce. Jacek Wiśniewski, em. profesor literatury angielskiej, związany z Instytutem Anglistyki Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydziałem Humanistycznym Uniwersytetu SWPS w Warszawie, dziekan Wydziału Neofilologii w latach 1996-2000. Autor trzech monografii o angielskiej i amerykańskiej literaturze wojennej: Mars and the Muse: Attitudes to War and Peace in 20th-Century English Literature (1990); The Great Crusade: American Literature of the First World War (1995); Edward Thomas: A Mirror of England (2009). Od kilkunastu lat zajmuje się poezją mało znanego w Polsce angielskiego autora przełomu XVIII i XIX w., Johna Clare’a. Swoje badania podbudował studiami źródłowymi przeprowadzonymi w Wielkiej Brytanii w siedzibie The John Clare Society w Helpston, rodzinnej wsi poety, oraz w John Clare Library w Peterborough. Pragnieniem autora jest, by niezwykła twórczość poety-samouka, dla którego inspiracją i uniwersytetem była natura i przyroda Northamptonshire, stała się bliska czytelnikom i poetom w Polsce.