Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Na książkę Marcina Cieńskiego składa się osiemnaście rozpraw literaturoznawczych o różnym charakterze, poświęconych przede wszystkim, jakkolwiek nie tylko, literaturze polskiego oświecenia. Mimo wielości podejmowanych tematów układają się one w całość o wspólnym mianowniku, który konstytuują nie tylko osoba Autora i epoka, lecz również sposób ujmowania omawianych zagadnień, bardzo dobrze wypracowany styl, a wreszcie i wysokie walory poznawcze. Należy podkreślić, że autor, starając się wykorzystać do opisywania wybranych kwestii piśmiennictwa oświeceniowego niektóre osiągnięcia współczesnej humanistyki, nie gubiąc jednak przy tym oczywistych walorów ujęć tradycyjnych, nie formułuje z reguły swoich opinii w sposób kategoryczny, ale raczej konstruuje projekt pożądanej aktywności poznawczej. W ten sposób jego książka staje się istotna nie tylko jako źródło konkretnej wiedzy (a i tej sporą dawkę dostarcza), świetnych pomysłów interpretacyjnych, ale również jako inspiracja do wnikliwego namysłu, mającego na uwadze głównie literaturę oświeceniową, ale też daleko poza nią, zarówno w sensie chronologii, jak i dyscypliny badawczej, wykraczającego.

Z recenzji prof. dr. hab. Romana Dąbrowskiego

Prof. dr hab. Marcin Cieński – literaturoznawca, polonista, komparatysta. Pracuje na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, w Instytucie Filologii Polskiej; zajmuje się literaturą XVIII wieku. Członek Rady Naukowej IBL PAN i Komitetu Nauk o Literaturze PAN oraz redakcji „Wieku Oświecenia”. Opublikował m.in. Formacja oświeceniowa w literaturze Polski i Niemiec, Pejzaże oświeconych. Sposoby przedstawiania krajobrazu w literaturze polskiej w latach 1770-1830, Literatura polskiego oświecenia wobec tradycji i Europy. Studia. Redaktor tomów zbiorowych, m.in. Gotycyzm w literaturze i kulturze oraz Tekstowe reprezentacje ruin (oba wraz z Pawłem Plutą), a także Środowisko literackie Puław 1782–1831; wraz z Izabellą Zatorską redaktor polskiego przekładu Jeana Fabre’a Rozważań o powieści. Od pani de Lafayette do markiza de Sade.