Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Proza fabularna prowadzona w formie zwrotu do drugiej osoby wyłoniła się w ubiegłym wieku dzięki kilku wybitnym pisarzom, przede wszystkim francuskim autorom „nowej powieści”. Wkrótce podjęli tę formę także nasi prozaicy i reporterzy. Były to jednak realizacje jednostkowe, prawdziwy wysyp narracji drugoosobowej nastąpił w polskiej literaturze dopiero w ostatnich dekadach. Utwory te były szeroko omawiane i dyskutowane, ale nikt nie traktował ich jako elementów większej całości, o swoistych cechach literackich, związku z innymi dziedzinami kultury i możliwych funkcjach społecznych.

Magdalena Rembowska-Płuciennik jest tutaj pionierką. Doskonale zorientowana w światowym stanie badań nad narracją drugoosobową, swoją książką chce ten stan badań uzupełnić w kilku zakresach i tym samym zrewidować same podstawy systematyki narracyjnej – ze względu na rosnącą rolę formy drugoosobowej i jej osadzenie we współczesnej wrażliwości. Książka to systematyczny wykład tworzonej przez autorkę nowej subdyscypliny literaturoznawczej: narratologii drugoosobowej. Filozoficznym podłożem całej siatki pojęciowej jest koncepcja osoby ludzkiej – ucieleśnionej, enaktywnej i interaktywnej, o nieuniknionym współczynniku etycznym. Odwołanie się do owych założeń pozwala autorce nadać marginalnej dziedzinie badań pozycję dyscypliny, która dotyka spraw szeroko omawianych w innych naukach i żywo obecnych w życiu publicznym.

Z recenzji wydawniczej prof. dra hab. Zdzisława Łapińskiego

Magdalena Rembowska-Płuciennik – dr hab., teoretyczka literatury, narratolożka. Od 2004 roku pracuje w Instytucie Badań Literackich PAN. Autorka książek Poetyka i antropologia. Cykl podolski Włodzimierza Odojewskiego (2004); Poetyka intersubiektywności. Kognitywistyczna teoria narracji a proza XX wieku (2012) oraz licznych artykułów w naukowych czasopismach krajowych i zagranicznych.