Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Te szkice, tak jak moje książki, są związane z podróżami, literatura, krajobrazem, malarstwem – z przyjaźniami, które podtrzymują każdy mój krok. Biorą się z toku mojego życia poza Polska i w Polsce. Wszystkie zostały napisane we Francji, łączą się z dwoma miejscami zamieszkania, które dla wielu ludzi mają coś niemal nieprawdziwego: są z historii, lecz i jakby z bajki, ze sztuki. To Awinion i Wersal. Rozciągają się od wczesnych lat 80. i sięgają pierwszego dziesięciolecia wieku XXI.

Opracowując obecną książkę miałam poczucie, że daję do druku część osobistego dziennika, z dziennikową wielorakością, niespójnością – tak jakbym zapisując własne widzenie świata, musiała wziąć pod uwagę ruch, rozbieganie gałki ocznej. Nigdy, od czasów uczniowskich, nie nadawałam swoim zainteresowaniom jednego kierunku, obszary kultury mieniące się taką wielością były zbyt bogate. Ale wiem i czytelnik też zauważy bez trudu, gdzie jest serce tych szkiców, na jaki szlak one wskazują – dokładniejsze go nazwanie pozostawiam do następnej okazji. Droga do źródeł, w zachwycie malarstwem, w entuzjazmie wywołanym lekturą może stać się zwyczajnie podróżą w odwiedziny. Mogę powiedzieć, że stale się w takie podróże wybieram albo już jestem w drodze.

Ewa Bieńkowska, Parę słów na wstępie