Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Nowa poezja polska wobec tradycji czyni przedmiotem namysłu lirykę polska po 1989 roku tworzoną przez autorów urodzonych w latach 60. i młodszych, tych, których debiuty przypadły na okolice przełomu XX i XXI wieku. Poezja po „zmianie paradygmatu” ukazana jest tu w kontekście jej wieloaspektowych relacji z szeroko rozumianą tradycją – literacką i kulturową – zarówno tą rodzimą (bliską, którą stanowią dzieła generacyjnych poprzedników oraz Starych Mistrzów), jak i obcą (krąg wpływów anglosaskich, dalekowschodnich).

(ze Wstępu)

Zbiór artykułów pod redakcją Sławomira Buryły i Marty Flakowicz-Szczyrby odnosi się do twórczości niemal wszystkich najważniejszych przedstawicieli współczesnej poezji polskiej. Rozmaite wątki, tematy, analizy i interpretacje wybranych tekstów przeplatają się tu ze sobą i wchodzą w szczególny rodzaj dialogu tworzącego w książce wielopoziomową strukturę dyskursu na temat nowej poezji.

(z recenzji prof. Adama Dziadka)