Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Autor przedstawia rekonstrukcję życia, twórczości oraz działalności politycznej Attilia Begeya – tytułowego Adwokata Diabła, szczególny nacisk kładąc na jego związki z Polakami (Ferdynandem Guttem, Stanisławem Falkowskim, Karolem Baykowskim) oraz wpływ wyniesionego przez Begeya z Zurychu towianizmu na kształtowanie się ruchu chrześcijańsko-demokratycznego w Italii przed rokiem 1939. Punktem ogniskującym badania był pobyt Andrzeja Towiańskiego w Zurychu po 1848 roku. W oparciu o nieopracowane dotąd materiały archiwalne autor zrekonstruował jego kolejne etapy oraz ustalił kontakty z Włochami i Polakami, głównie w latach sześćdziesiątych. Dodatkowo w aneksie przedrukowano wybór dokumentów z Archiwum Begeya, ukazujących kontekst, w którym kształtowała się jego sylwetka polonofila i chrześcijańskiego demokraty.