Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Zjawisko przenośni znane jest od dwudziestu kilku stuleci, ale dopiero w naszych czasach metafora stała się jednym z kluczowych zagadnień humanistyki, sprzężonym z takimi centralnymi kategoriami jak człowiek i świat. Chęć zrozumienia jej mechanizmu sensotwórczego zmusza do stawiania pytań o naturę komunikacji językowej, charakter poznania i kształt rzeczywistości. Odpowiadając na te pytania, pogłębiamy naszą wiedzę na temat roli podmiotu mówiącego i jego miejsca w świecie. Odsłaniają się poznawcze i antropologiczne aspekty metafory. Okazuje się ona narzędziem poznania i tworzy obraz świata. To tłumaczy jej wysoką rangę w literaturze i kulturze. Oryginalne metafory mają w sobie coś z pionierskiego rekonesansu. Są przejawem śmiałej gry wyobraźni, odsłaniają nowe jakości i związki, ukazują pewne walory rzeczy i zdarzeń, zarazem wrażliwość i poszerzają horyzonty poznawcze odbiorcy.