Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Jedna litera wywołać może wiele zamieszania. Swego czasu przyczyniła się do powstania pojęciowego chaosu w dyskusjach o dwóch kategoriach – enargei i energei. Dzieje tych greckich pojęć są po części historią pomyłek. We wczesnonowożytnej refleksji teoretycznej słowa te tracą swą klasyczną precyzję, bywają nieostre i niejednoznaczne, niekiedy są mylone i utożsamiane. Monografia przedstawia literackie i retoryczne ujęcia enargei i energei w kontekście najważniejszych koncepcji estetycznych renesansu i baroku. Opisuje antyczną genezę i sens owych terminów, analizuje definicje formułowane w poetykach europejskich i polskich, pokazuje zasadnicze różnice oraz pokrewieństwa pomiędzy enargeją i energeją. Śledzi niekonsekwencje w stosowaniu pojęć, modyfikacje ich znaczeń, nieświadome błędy i terminologiczne pułapki.