Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

INFORMACJE DLA AUTORÓW KSIĄŻEK PRZYJĘTYCH DO DRUKU

Prosimy Autorów o składanie w wydawnictwie komputerowego wydruku tekstu oraz jego wersji elektronicznej (CD).Wersja elektroniczna powinna być tożsama z wydrukiem.

Wskazówki dotyczące przygotowania materiałów

Tekst
1.    Papier formatu A4
2.    Interlinia 1,5 wiersza
3.    Lewy margines 3 cm, pozostałe 2,5 cm
4.    Plik tekstowy w formacie *rtf  lub doc
5.    Czcionka 12 punktów Times New Roman
6.    Wydruk jednostronny
7.    Ujednolicona i ciągła numeracja stron
8.    Ujednolicone przypisy i zapis bibliograficzny (według wskazówek zamieszczonych niżej)

Układ maszynopisu
1.    Strona tytułowa
2.    Spis treści
3.    Wykazy skrótów
4.    Wstęp/wprowadzenie
5.    Tekst główny (z przypisami)
6.    Aneksy
7.    Bibliografia
8.    „Ślepe” indeksy (rzeczowy, osobowy)
9.    Wykaz ilustracji, tabel, rycin, diagramów itd.
10. Informacja o autorze (krótka notka biograficzna zawierająca: imię i nazwisko, tytuły naukowe i zawodowe, afiliacje, miejsce pracy, zainteresowania, najważniejsze publikacje)
11. Tekst na ostatnią stronę okładki, podkreślający atrakcyjność książki – dwa wybrane fragmenty recenzji wydawniczych, fragment książki (wstępu, zakończenia) lub specjalnie przygotowany tekst (nie więcej niż 1 str.)
12.  Fotografia autora – mile widziane zdjęcia sytuacyjne (nielegitymacyjne).

Tekst główny
1.    Wyrazy oraz zwroty obcojęzyczne (w tym łacińskie i greckie) – kursywą. Objaśnienia znaczeń wyrazów – ‘w łapkach’. Autorskie wyróżnienia istotnych słów – pismo rozstrzelone.
2.    Wyliczenia – numeracja trzystopniowa w kolejności: cyfry arabskie, litery małe, myślniki. Po cyfrach i po literach nawias (po nim mała litera). Pomiędzy poszczególnymi członami wyliczenia przecinki lub średniki. Na zakończenie wyliczenia kropka.
3.    Stosujemy skróty: itp., itd., r., w., np., m.in., tzw., tj., jednak na końcu zdania piszemy pełne wyrazy „rok” i „wiek” (np. 2000 roku., XIX wieku.). Nie używamy skrótów na początku zdania.
4.    Liczby 1-10 zapisujemy słownie, a wyższe – cyfrowo.
5.    Daty zapisujemy: 12 VI 1982. Po takiej pełnej dacie nie dajemy skrótu r. (tylko po samym roku, np. „2000 r.”).
6.    Numery stuleci zapisujemy za pomocą cyfr rzymskich, połowy stuleci – słownie (np. „druga połowa XIX w.”).
7.    Dekady oznaczamy słownie (lata siedemdziesiąte).
8.    Nazwiska w tekście przy pierwszym wystąpieniu poprzedzamy pełnym imieniem, a potem podajemy już tylko nazwisko. Nie stosujemy inicjałów imion w tekście głównym (a w przypisach nie stosujemy pełnych imion), eliminujemy tytuły naukowe.
9.    W funkcji myślnika stosujemy półpauzy.
10.    W wyrazach złożonych i nazwiskach dwuczłonowych oraz między liczbami stosujemy dywiz.

Cytaty
Cytaty w tekście (do trzech wierszy) powinny znajdować się w cudzysłowie i być opatrzone informacją bibliograficzną. „Wewnętrzny »cudzysłów«”
1.    Cytaty dłuższe (powyżej trzech wierszy) należy wyróżnić z tekstu przez zmniejszenie czcionki (10 punktów) oraz zapisać w bloczku z zachowaniem odpowiednich odstępów (pusty wiersz przed cytatem i po cytacie).
2.    Cytaty wierszem (uwzględniające wymagany układ wersów) i prozą niewyśrodkowane.
3.    Wyróżnienia w cytowanym tekście, wprowadzone przez Autora, powinny być opatrzone adnotacją w nawiasie kwadratowym: [podkreślenia – J.K.]. Stosujemy wyróżnienie poprzez rozspacjowanie (czcionka rozstrzelona lub podkreślenie – nie należy używać klawisza spacji) albo wytłuszczenie (druk półgruby).

Przypisy
1.    Przypisy należy wprowadzać opcją Worda (Wstaw – Przypis) na dole strony.
2.    Przypisy – tradycyjne, u dołu strony, numeracja cyfrowa. Nie stosujemy systemu harvardzkiego („autor – rok”).
3.   Numery przypisów należy umieszczać we frakcji górnej, bez nawiasów lub kropek; odnośniki przypisów w tekście są umieszczane przed znakami interpunkcyjnymi (przecinkiem, średnikiem) i przed kropką kończącą zdanie.
4.    W przypisach stosujemy ogólnie przyjęte skróty (np., m.in., rkps, t., z., nr)
5.    Nie stosujemy pełnych imion, inicjały podwójne piszemy bez spacji, np. J.K. Tyszkiewicz.
6.   W przypisach stosujemy skróty polskie: tamże, dz. cyt., wyd. cyt., tenże, taż (a nie ich odpowiedniki łacińskie). Stosujemy zob. (zobacz) i por. (porównaj). Jeśli w przypisie jest kilka adresów bibliograficznych, powinny być w kolejności chronologicznej (od najstarszego), oddzielamy je średnikami.
7.  Opis bibliograficzny w przypisie zaczynamy od inicjału imienia autora i jego nazwiska – pismem prostym. Następnie podajemy tytuł – kursywą. Potem inicjały imion i nazwiska współpracowników (tłumacza, autora wstępu czy opracowania). Po nich inicjał imienia i nazwisko redaktora, miejsce i rok wydania, numer tomu (jeśli jest podział) i stronicy, np. W. Doroszewski, Kryteria poprawności językowej, Warszawa 1950, s. 50. Wszystkie elementy opisu oddzielamy przecinkami, a na końcu stawiamy kropkę.
8.   Po tytule publikacji zamieszczonej w opracowaniu zbiorowym piszemy po przecinku – w: (bez nawiasów).
9.   Tytuły czasopism piszemy w cudzysłowie; tomy, numery i części periodyków i innych publikacji podajemy cyframi arabskimi. Tytuły  artykułów wyróżniamy kursywą.

Bibliografia

1. Opis bibliograficzny książki wydanej przed 1800 r. powinien uwzględniać następujące elementy:
a)    nazwę autora,
b)    tytuł,
c)    nazwę wydawcy (drukarni),
d)    miejsce wydania (druku).

2. Opis bibliograficzny książki wydanej po 1800 r. powinien uwzględniać następujące elementy:
a)    nazwę autora,
b)    tytuł,
c)    dodatki do tytułu (nieobowiązkowo),
d)    nazwę współtwórców (obowiązkowo w pracach zbiorowych i antologiach),
e)    oznaczenie wydania (nieobowiązkowo),
f)    numer tomu,
g)    miejsce wydania (druku).

3. Opis bibliograficzny rozdziału pracy zbiorowej powinien uwzględniać następujące elementy:
a)    nazwę autora rozdziału,
b)    tytuł rozdziału,
c)    dodatki do tytułu (nieobowiązkowo),
d)    tytuł i ewentualnie podtytuł pracy zbiorowej poprzedzony przyimkiem w: (z dwukropkiem, bez nawiasu kwadratowego),
e)    nazwisko redaktora (redaktorów) pracy zbiorowej poprzedzone skrótem red., red. nauk.,
f)    oznaczenie wydania (nieobowiązkowo),
g)    numer tomu,
h)    miejsce wydania,
i)    rok wydania,
j)    numer stron (nieobowiązkowo).

4. Opis artykułu w czasopiśmie lub gazecie powinien uwzględniać następujące elementy:
a)    nazwę autora artykułu,
b)    tytuł artykułu,
c)    dodatki do tytułu (nieobowiązkowo),
d)    tytuł i ewentualnie podtytuł gazety lub czasopisma,
e)    rok wydania
f)    numer lub zeszyt,
g)    numery stron.

5. Interpunkcja i wyróżnienia
a)    między nazwiskiem autora a tytułem stawia się przecinek, tytuł wyróżnia się kursywą, np. M. Piskała, Boże miłości i wstydliwe dowcipy. Studia nad…
b)    po tytule, a przed nazwiskami współtwórców stawia się przecinek, np. Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. nauk. K. Kłosińska, Warszawa 2001.
c)    przed miejscem wydania stawiamy przecinek,
d)    opis zamykamy kropką,
e)    tytuły czasopism ujmuje się w cudzysłów, np. „Pamiętnik Literacki” 2010, z. 4.

Źródła internetowe
Gdy tekst ze źródła internetowego posiada autora i tytuł, umieszczamy go w bibliografii pod nazwiskiem autora. Jeśli tekst ma datę, podajemy ją po nazwisku i imieniu autora, a jeżeli nie ma daty, wówczas wpisujemy rok odczytania. Za adresem internetowym umieszczamy datę odczytania w nawiasach kwadratowych. Przykładowo, tekst Jana Nowaka z roku 1998 zapisujemy:
− jako przypis wewnątrztekstowy: J. Nowak, 1989 [rok odczytania].
− w bibliografii: J. Nowak, Co nowego w polskiej historiografii, 1989, dostępny w:
http//www.gazetawyborcza.pl/wydawnictwa_naukowe [pobrano 12.07.2008].
Gdy odwołujemy się w tekście do informacji na stronie internetowej bez autora, tytułu i daty, wówczas piszemy:
por. http//www.gazetawyborcza/wydawnictwa_naukowe [pobrano 12.07.2008].

Materiał ilustracyjny
1.    Rysunki i ryciny należy przygotować w postaci odrębnych plików z podaniem nazwy (wszystkie pliki zebrane w jednym folderze), w formacie *.TIF, *.JPG lub EPS
2.    Skanowane fotografie kolorowe – rozdzielczość minimum 300 dpi; fotografie czarno-białe – rozdzielczość 600 dpi; rysunki czarno-białe (liniowe) – rozdzielczość 1200 dpi
3.    W tekście (maszynopisie) należy zaznaczyć miejsce, w którym ma zostać zamieszczona dana ilustracja (z podpisem), wykres, tabela itd.

Informacja dla redaktorów prac zbiorowych
Składając w wydawnictwie wydruk z elektroniczną wersją wszystkich tekstów zbioru, należy dołączyć listę autorów zamieszczonych tekstów oraz ich adresów kontaktowych (e-mail, adres instytucji, z którą autor jest związany, adres do korespondencji).